تظاهر آهنگی تکیة دومین در زبان فارسی معاصر

کهنموئی‌پور (2003) در چارچوب نظری? واج‌شناسی نوایی و تحت عنوان قاعد? تسطیح معتقد است که در شبک? بازنمایی تکیه، بجز آخرین گروه واجی در سطح گروه آهنگ که تکی? اصلی میگیرد، سایر کلماتی که دارای علامت x در سطح گروه آهنگ هستند تکی? دومین می‌پذیرند. هدف مقال? حاضر پاسخ به این پرسش است که آیا میتوان برای گروه‌هایی که تکی? دومین را جذب میکنند شاهدی از نظام آهنگ زبان ارائه کرد. برای یافتن پاسخ این پرسش داده‌هایی که بر طبق قاعد? تسطیح برخوردار از تکی? دومین بودند توسط نگارندگان تولید و ضبط شد و منحنی زیروبمی داده‌های ضبط‌شده به وسیل? نرم‌افزار پرت استخراج شده، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و پس از تحلیل نظام آهنگ آنها مشخص شد که گروه‌های واجی که تکی? دومین را جذب میکنند، نواخت مرزنمای %H دارند؛ مگر در مواردی که گروهی که تکی? دومین را جذب کرده است، آخرین گروه واجی یک گروه آهنگ باشد که در این صورت نواخت مرزنمای آن تابع نواخت مرزنمای گروه آهنگ خواهد بود؛ به این معنی که اگر گروه آهنگ نواخت مرزنمای %Hیا %L داشته باشد، نواخت مرزنمای آخرین گروه واجی نیز به ترتیب %H و %L% خواهد بود.